De oorspronkelijk naam van de Duitse herdershond is ‘Deutsche Schäferhund’. Deze naam verwijst naar het huidige Duitsland en naar het werk waar deze hond oorspronkelijk voor werd ingezet, namelijk het hoeden van schapen.
Aan het einde van de negentiende eeuw werd in wat nu Duitsland is, een bijzonder type hond gefokt om het vee te hoeden. Deze hond zou de voorloper worden van de Duitse herdershond zoals wij die nu kennen. Het was de bedoeling dat dit type hond specifieke eigenschappen zou hebben die vereist waren voor het hoeden van het vee. Deze eigenschappen varieerden een beetje van regio tot regio.
In de bergachtige streken was het vooral belangrijk dat deze hond robuust en stevig was. In het noorden van het land waar het landschap vlak was, moest deze hond vooral snel zijn. Hij moest het vee immers vooral op het uitgestrekte landschap kunnen bijeendrijven. Omdat het in het centrale deel van het land in de winter behoorlijk koud kon zijn werden er daar honden met een wat langere vacht gefokt. Door deze verschillende eigenschappen ontstonden er zowel qua afmetingen als qua kleur en textuur van de vacht verschillende soorten herdershonden. Elk gebied had zo’n beetje zijn eigen type herdershond.
Sommige van deze kleurvariaties in de vacht komen vandaag de dag nog steeds voor bij de Duitse herdershond. Zo kan hij zowel een langharige als een iets ruigere vacht hebben. Ook qua kleur kan de Duitse herdershond in heel wat variaties bestaan. De kleur van de vacht kan variëren van zwart – roodbruin tot grijs en blauw.